Diagnoza neuropsychologiczna

uwagi

pamięci i uczenia się

funkcji językowych

funkcji wzrokowo-przestrzennych

myślenia i rozwiązywania problemów

Diagnoza polega na przeprowadzeniu dokładnego wywiadu oraz serii testów, które pozwalają ocenić aktualny stan procesów umysłowych oraz ustalić mocne i słabe strony funkcjonowania. Wyniki są konieczne dla zaplanowania dalszego toku pracy terapeutycznej.

Dla kogo?

trudności z uwagą (problemy z koncentracją, zwiększona podatność na rozpraszanie się)

trudności z orientacją w czasie i miejscu

osłabienie pamięci (zwiększona tendencja do zapominania, problemy z uczeniem się nowych rzeczy, np. obsługi sprzętu)

zaburzenia percepcji (trudności z wzrokowym / słuchowym / dotykowym rozpoznawaniem znanych przedmiotów, które nie wynikają z uszkodzenia narządu zmysłu)

zaburzenia funkcji językowych (mowa, rozumienie)

trudności z rozwiązywaniem nowych problemów i myśleniem logicznym

zaburzenia samokontroli

Rehabilitacja neuropsychologiczna

Rehabilitacja neuropsychologiczna to terapia osłabionych i zaburzonych procesów poznawczych. W procesie rehabilitacji wykorzystuje się naturalne procesy plastyczności mózgu, odpowiednio je stymulując i pobudzając, tak aby umożliwić jak największy powrót utraconej funkcji. Zadaniem rehabilitacji neuropsychologicznej jest poprawa jakości życia i umożliwienie powrotu do samodzielnego funkcjonowania.

Przebieg

Podstawą do rozpoczęcia rehabilitacji są wyniki diagnozy neuropsychologicznej. Program terapii (czas trwania, liczba spotkań, wykorzystywane materiały) jest ustalany indywidualnie. Bierze się pod uwagę takie informacje jak: przyczyna zaburzenia, przebieg choroby, czas od wystąpienia zdarzenia (udaru lub urazu) oraz możliwości pacjenta (wiek, wykształcenie, męczliwość). W czasie rehabilitacji korzysta się z różnorodnych materiałów (programy komputerowe, zadania typu papier-ołówek i inne) odpowiednio dostosowując ich poziom trudności i złożoności. Czas trwania i liczba spotkań jest dostosowywana do indywidualnych potrzeb.

Cele

utrzymanie sprawności umysłowej
wydłużenie okresu samodzielności chorego
wydłużenie czasu aktywności edukacyjnej i zawodowej
przywrócenie lub usprawnienie zaburzonych procesów
nauka metod kompensowania zaburzeń

Znaczenie

Zaburzenia funkcjonowania poznawczego (np. osłabienie uwagi lub pamięci) nie tylko zakłócają codzienne funkcjonowanie, ale też utrudniają choremu korzystanie z rehabilitacji ruchowej (trudności z zapamiętaniem poleceń wydawanych przez fizjoterapeutę, problemy z rozumieniem dłuższych komunikatów). Ćwiczenia procesów poznawczych są zatem konieczne, aby chory mógł funkcjonować samodzielnie oraz korzystać z innych form rehabilitacji.